STATUT ZAMOJSKIEJ SZKOŁY EWANGELIZACJI

im. Błogosławionego Stanisława Kostki Starowieyskiego

Zamojska Szkoła Ewangelizacji im. Stanisława Kostki Starowieyskiego (dalej: ZSE), jest katolicką szkołą kerygmatyczną o zasięgu diecezjalnym, podległą Biskupowi Zamojsko-Lubaczowskiemu.

ZSE została powołana do istnienia dekretem Biskupa Zamojsko-Lubaczowskiego Mariana Rojka z dnia 25 czerwca 2016 r. (L.dz. 262/Gł/16). Powstała z inicjatywy środowiska ewangelizacyjnego działającego początkowo pod patronatem Pallotyńskiej Szkoły Nowej Ewangelizacji w Lublinie. ZSE realizuje projekty ewangelizacyjne zgodne ze statutem ZSE, współpracując z innymi szkołami ewangelizacji w Polsce.

Patronem ZSE jest bł. Stanisław Kostka Starowieyski.

I. CEL

  1. Celem ZSE jest ewangelizacja (Mt 28,19; Mk 16,15) realizowana poprzez pomnażanie szkół ewangelizacji, które formują ewangelizatorów tak, aby każdy katolik potrafił przekazać Słowo w formie prostej, doświadczalnej i praktycznej.
  2. ZSE chce służyć wszystkim wspólnotom w Kościele, formując je do czynnego i praktycznego podjęcia misji ewangelizacyjnej.

II. WIZJA

ZSE podobnie jak jej Patron pragnie, aby wszyscy członkowie Kościoła odpowiedzieli na misyjny nakaz Jezusa Chrystusa, czyniąc uczniów ze wszystkich narodów poprzez:

– głoszenie kerygmatu: Jezusa umarłego, zmartwychwstałego i uwielbionego – Zbawiciela, Pana i Mesjasza, mając jasną wizję planu Bożego w historii,

– ewangelizowanie w mocy Ducha Świętego, w otwartości na charyzmaty, pozostające w służbie kerygmatu,

– życie zbawieniem we wspólnocie i budowanie w Kościele zewangelizowanych wspólnot, które będą żyły miłością i kontynuowały dzieło ewangelizacji.

III. STRATEGIA

ZSE przyjmuje jako zasadę działania czynnik pomnażania (2 Tm 2,2), tzn. formuje formatorów ewangelizatorów oraz inicjuje i formuje nowe szkoły ewangelizacji.

IV. METODYKA

  1. Metodyka pracy ZSE zakłada budowanie relacji między ewangelizatorem a ewangelizowanym (i odpowiednio: formatorem ewangelizatorów a ewangelizatorem), przy czym ewangelizator (formator ewangelizatorów) jest uczniem tzn. uczestnikiem procesu nauczania – uczenia się.
  2. Nową wiedzę zasadza się na bazie nabytych wcześniej, uporządkowanych wiadomości, utrwalając ją poprzez zastosowanie do aktualnych potrzeb.
  3. Formacja ucznia odbywa się w ekipie i poprzez ekipę.

V. ZASADY WSPÓŁPRACY

ZSE i każdy z jej członków realizuje cel, wizję, strategię i program ZSE:

– szanując powołanie każdego ze swoich członków (do stanu duchownego, życia konsekrowanego, małżeństwa) i wynikające z niego zobowiązania,

– współpracuje wymagając od siebie odpowiedzialności i wierności oraz poddając się określonym regułom dla wspólnego dobra,

– będąc twórczym i otwartym na prowadzenie Ducha Świętego,

– służąc wszystkim, do których posyła ich Kościół, wzywający do nowej ewangelizacji.

VI. PROGRAM FORMACYJNY

  1. Program zakłada postęp w kierunku szkoły formacji dla formatorów, dlatego zakłada co najmniej trzy etapy formacji:

– ewangelizację,

– formację ewangelizatorów,

– formację formatorów ewangelizatorów.

  1. Program obejmuje studium:

– biblijne (studium wiary u jej źródła – Słowo Boże),

– historyczne (studium rozwoju wiary w ludzie Izraela i w Kościele),

– duszpasterskie (odpowiedzieć dzisiejszemu światu, budując cywilizację miłości).

  1. Pierwszorzędnym narzędziem działania ZSE są kursy mające na celu ewangelizację i formację ewangelizatorów, integrujące trzy przestrzenie jego misji:

– prorocką,

– kapłańską,

– królewską.

  1. Każdy kurs jest sposobem realizacji programu, który łączy w sobie:

– studium,

– modlitwę,

– praktykę.

  1. ZSE jest otwarta na znaki czasu, poszukując nowych narzędzi, które służą realizacji jej celu.

VI. FORMACJA CZŁONKÓW ZSE

  1. Przygotowanie teoretyczne:

Program ZSE ma określoną ramę teoretyczną, która jest podstawą w ewangelizacji bezpośredniej i praktycznej formacji ewangelizatorów. Propozycja ZSE nie może pozostać jedynym źródłem formacji. Członkowie ZSE na miarę możliwości i osobistego wzrostu:

– uczestniczą we wszystkich kursach, proponowanych przez ZSE lub inne szkoły ewangelizacji,

– poprzez pracę w ekipie poszerzają zakres wiedzy, dotyczącej treści danego kursu oraz zasad pracy ZSE,

– podejmują studium w zakresie Słowa Bożego, Magisterium Kościoła, Ojców Kościoła, teologii, dydaktyki itd.,

– uczestniczą w stałej formacji podczas regularnych spotkań organizowanych przez Dyrektora ZSE,

– poczuwają się do odpowiedzialności za osobistą formację intelektualną, korzystając również z innych form kształcenia.

  1. Formacja duchowa

Duchowość ZSE stanowi bycie uczniem Jezusa, dlatego:

– członkowie ZSE są otwarci na Ducha Świętego, aby pod Jego działaniem każdego dnia doświadczać nowego spotkania z Chrystusem jako Zbawicielem i Panem, czerpiąc z niego nowy zapał do ewangelizacji, modlitwy i wzrastania w świętości,

– formacja osoby odbywa się we wspólnocie i przez wspólnotę w duchu apostolskim, który przyświecał bł. Stanisławowi Starowieyskiemu

– członkowie ZSE mają zapewnioną formację duchową we wspólnocie lokalnej, z której pochodzą.

Wzrost duchowy członków ZSE dokonuje się poprzez:

– karmienie się Słowem Bożym przez codzienną lekturę Pisma Świętego,

– modlitwę osobistą i wspólnotową,

– życie sakramentalne, szczególnie regularną spowiedź i uczestnictwo w Eucharystii,

– otwarcie się na charyzmaty,

– odczytywanie i pełnienie woli Bożej,

– gotowość do służby Chrystusowi w braciach,

– systematyczną formację we wspólnocie lokalnej.

  1. Przygotowanie praktyczne:

Ewangelizować uczymy się ewangelizując, dlatego formacja ZSE jest praktyczna i dynamiczna, a wszelka działalność podejmowana przez ZSE zakłada równowagę pomiędzy głoszeniem a praktycznym zastosowaniem treści. Członkowie ZSE rozwijają swe umiejętności:

– w zakresie własnych uzdolnień,

– zgodnie z aktualnymi potrzebami ZSE,

– podejmując proponowane posługi w czasie kursu.

VIII. ZAKŁADANIE SZKÓŁ PARAFIALNYCH

ZSE zakłada parafialną szkołę ewangelizacji na następujących zasadach:

– inicjowanie szkoły parafialnej mogą podejmować osoby, które wcześniej uczestniczyły w kursach i chcą pracować według zasad Statutu ZSE,

– nowo powstała szkoła parafialna staje się częścią ZSE

– szkoła parafialna przyjmuje nazwę ZSE dodając nazwę miejscowości, w której ma siedzibę,

– dyrektor ZSE mianuje Koordynatora szkoły parafialnej

– szkoła parafialna nie może zakładać nowych szkół parafialnych bez zgody dyrektora ZSE.

IX. EKIPA ZSE

  1. ZSE stanowią osoby, posługujące określoną metodą, dlatego każda z nich:

– powinna mieć wizję czynnika pomnażania,

– powinna umieć pracować w ekipie, dążąc do jednego celu,

– musi posiadać minimum doświadczenia duszpasterskiego oraz pewne zdolności do nauczania i koordynowania.

  1. Członkiem ZSE może zostać katolik, który:

– odkrył w sobie powołanie do ewangelizacji i pragnie je realizować według wizji zgodnie ze Statutem ZSE,

– uczestniczył w przynajmniej trzech kursach formacji ZSE,

– jest członkiem katolickiej wspólnoty formacyjnej,

– uzyskał aprobatę Dyrektora ZSE.

  1. Członek Szkoły może zrezygnować z członkostwa w ZSE informując o tym Dyrektora ZSE.
  2. Członek Szkoły może zostać wydalony z ZSE gdy:

– w sposób jawny odszedł od wiary katolickiej,

– w sposób jawny stał się przyczyną zgorszenia naruszając zasady moralności chrześcijańskiej.

  1. Etapy formacji w ekipie są następujące:
    1. osoba zewangelizowana – na tym etapie kandydat przygląda się pracy ZSE biorąc udział w spotkaniach i proponowanych przez ZSE kursach; zapoznaje się z celem, metodyką i duchowością ZSE;
    2. ewangelizator – wchodzi do ekipy w czasie prowadzonych przez ZSE kursów, pogłębiając swoją formację intelektualną, duchową i praktyczną, niezbędną do realizacji zadań ewangelizacyjnych pod kierunkiem bardziej doświadczonych członków ekipy ZSE;
    3. formator ewangelizatorów – ewangelizator, stopniowo poddając się formacji, podejmuje pod kierunkiem Dyrektora ZSE odpowiedzialność w zakresie bycia dyrektorem kursów i inicjowania filii ZSE i nowych SNE, przyjmując na siebie współodpowiedzialność za dzieło SNE.
  2. Każdy ksiądz, który uczestniczy w posłudze ZSE, bierze udział w pracy ekipy zgodnie z zasadami Statutu.

X. ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA REALIZACJĘ PROJEKTÓW

  1. Pracę ZSE koordynuje Dyrektor ZSE, który przeszedł pełną formację w ramach ZSE i ma doświadczenie w formacji formatorów ZSE oraz został wskazany przez ustępującego Dyrektora ZSE, jest akceptowany przez członków ZSE i został zaaprobowany przez biskupa diecezjalnego.
  2. W przypadku gdy dyrektorem jest osoba świecka, biskup mianuje asystenta kościelnego ZSE.
  3. Dyrektor ZSE w ramach koordynacji pracy ZSE:

– planuje posługę,

– podejmuje odpowiedzialność za formację członków zgodnie ze Statutem,

– mianuje koordynatorów szkół parafialnych,

– odpowiada za finanse ZSE i przedstawia sprawozdanie finansowe biskupowi diecezjalnemu

– utrzymuje kontakt z Wydziałem Duszpasterstwa Ogólnego Kurii Diecezjalnej

– utrzymuje kontakt z pozostałymi SNE w Polsce,

– reprezentuje ZSE na zewnątrz.

  1. Dyrektor ZSE może mianować Wicedyrektora ZSE, który:

– w razie nieobecności Dyrektora ZSE koordynuje bieżącą pracę ZSE,

– reprezentuje ZSE na zewnątrz.

  1. Dyrektor ZSE planując posługę wyznacza odpowiedzialnych za realizację konkretnych projektów ewangelizacyjnych:

– Koordynatora projektu,

– Delegata odpowiedzialnego za inicjowanie szkół parafialnych lub nowej SNE (zwany Inicjatorem),

– Koordynatora szkoły parafialnej,

– Dyrektora kursu.

  1. Koordynator szkoły parafialnej

– utrzymuje kontakt z Dyrektorem ZSE,

– wraz z Dyrektorem ZSE planuje posługę,

– podejmuje odpowiedzialność za formację członków ekipy szkoły parafialnej zgodnie ze Statutem ZSE

– odpowiada za finanse szkoły parafialnej i przedstawia roczne sprawozdanie finansowe Dyrektorowi ZSE,

– reprezentuje szkołę parafialną w Radzie ZSE.

  1. Do zadań osób odpowiedzialnych za realizacje projektów należy:

– ustalenie wraz z Dyrektorem ZSE:

  • celu,
  • wizji,
  • strategii,
  • programu,
  • miejsca,
  • terminu realizacji,
  • składu ekipy posługującej,
  • źródeł finansowania,

– zaplanowanie i poprowadzenie spotkań przygotowujących wydarzenie,

– podział odpowiedzialności w ekipie,

– odpowiedzialność za koordynację działań,

– zapewnienie wstawiennictwa modlitewnego,

– utrzymywanie stałego kontaktu z Dyrektorem ZSE w czasie przygotowań,

– czuwanie nad przebiegiem wydarzenia,

– zorganizowanie spotkania podsumowanego ekipy i przedstawienie sprawozdania z realizacji projektu Dyrektorowi ZSE.

XI. INNE USTALENIA

  1. Własność ZSE stanowią:

– konspekty i materiały wydawane przez ZSE,

– materiały dydaktyczne do poszczególnych kursów,

– środki finansowe pozyskiwane na działalność ewangelizacyjną.

  1. Statut ZSE i jego zmiany zatwierdza Biskup Diecezjalny.

Niniejszym zatwierdzam Statut Zamojskiej Szkoły Ewangelizacji im. Błogosławionego Stanisława Kostki Starowieyskiego.

Zamość, 25 czerwca 2016 r.

L.dz. 281/Gł/16

 

†  Marian Rojek

Biskup Zamojsko-Lubaczowski