Ewangelia (Łk 9, 1-6)
Rozesłanie Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.
Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!»
Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
KOMENTARZ
Dzisiejsza Ewangelia jest jednym z najważniejszych tekstów mówiących nam o tym, że Bóg jest Bogiem żywym, czyli działającym w teraźniejszości, który zaopatruje swoje dzieci w to, co im jest potrzebne, zwłaszcza gdy wykonują misję wprowadzania Królestwa Bożego na ziemi.
BÓG ZAOPATRZY
Jezus zachęca dziś swoich uczniów do ufności w Bożą Opatrzność. Posyłając Dwunastu na ich pierwszą „samodzielną” (bo przecież wiemy, że nie są sami) misję, Jezus mówi, że mają nie troszczyć się o to co będą jeść i pić, w co będą ubrani i jak zostaną przyjęci. To jest w rękach Boga.
Aby doświadczyć takiej opieki Boga, trzeba Mu zaufać i wyzbyć się pragnienia kontroli nad swoim życiem. Dlatego Jezus prosi swoich uczniów, aby nie zaopatrywali się w dwie suknie, w chleb, w laskę podróżniczą. Jezus mówi wręcz „nie bierzcie nic na drogę”, sugerując w domyśle, że Bóg ich we wszystko zaopatrzy.
JHWH JIREH
Uczniowie powinni już znać takiego Boga, przynajmniej w sferze intelektu. W końcu byli wychowani na Pismach, a w Pismach wyraźnie jest napisane, że „Bóg, który zaopatruje” (JHWH JIREH – Rdz 22, 14) to jedno z najpiękniejszych imion Boga nadanych Mu w Starym Testamencie przez ludzi, którzy tego doświadczyli na sobie.
Historia tego imienia wiąże się z osobą Abrahama, do którego Bóg zwrócił się z tajemniczą prośbą o złożenie ofiary ze swojego ukochanego syna Izaaka. Po śmierci Jezusa – ukochanego Syna Boga, który sam dobrowolnie złoży siebie w ofierze jako Baranek z głową uwikłaną w ciernie, w całkowitym zaufaniu do swojego Ojca, historia ta nabierze nowego znaczenia. Jednakże to, co przeżył Abraham, widząc w jaki sposób Bóg znalazł sobie ofiarę oszczędzając jego syna, wystarczyło by Patriarcha Izraela nazwał to miejsce JHWH JIREH.
Większość polskich tłumaczeń Biblii tłumaczy ten zwrot jako „Bóg widzi”, tłumacząc dosłownie czasownik ro’ah jako „widzieć”. Jednakże w angielskich tłumaczeniach („God will provide”) znajdziemy prawdziwą głębię tego czasownika, który oznacza nie tylko widzieć, ale również odpowiedzieć na potrzeby, czyli zapewnić, dostarczyć, zatroszczyć się.
PAN ZAPEWNI!
Historia Kościoła ma dowody na to, że Bóg właśnie taki jest. Że naprawdę realnie troszczy się o swoje dzieci, zwłaszcza gdy posyła je na misję głoszenia Dobrej Nowiny. Takim dowodem są słowa św. Pawła – pierwszego wielkiego misjonarza narodów, który pisze z osobistym przekonaniem pisze – „A Bóg mój zaspokoi wspaniałomyślnie w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę według swego bogactwa” (Flp 4, 19).
Nie każdy z nas będzie posłany do takich misji. Częściej ta misja ewangelizacji będzie wpleciona w nasze codzienne życie, dlatego ta obietnica troski Boga o swoich misjonarzy dotyczy również ciebie! Niczego ci nie zabraknie, bo „Pan dostarczy”. A słowom Boga można ufać, bo są pewne, stałe i niezmienne jak niebiosa. Są one aktualne dziś i po wszystkie czasy. Dlatego zastosuj je do twojej osobistej sytuacji, do tego co przeżywasz dzisiaj. Bóg zatroszczy się. Bóg zapewni to co ci potrzebne do bycia świadkiem Królestwa Bożego.
Na tym polega nawracanie się, czyli zmiana myślenia, że bliskie jest Królestwo Boże. Skarby Boga są dla ciebie na wyciągnięcie ręki. Chwyta się je ufnością. Czy ten, co ma cały Wszechświat w dłoni i kocha miłością stałą, czułą i wierną, zostawiłby swoje dzieci choć na chwilę bez swojej opieki?