Ewangelia (Mk 8, 1-10)
Drugie rozmnożenie chleba
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?»
Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem».
I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.
KOMENTARZ
Raz na jakiś czas potrzebujesz izolacji od świata, po to by w tym świecie lepiej żyć i nie zagubić celu ostatecznego. Nazywamy to rekolekcjami lub porządną codzienną modlitwą osobistą.
Z DALA OD DOMU
Nie wiemy na jaką odległość oddalił się Jezus z tłumami od terenu mieszkalnego. Dzisiejsza Ewangelia mówi nam, że z Jezusem był wielki tłum ludzi – około 4 tysięcy ludzi, że oddalili się na miejsce pustynne, że trwali już na tych wielkich rekolekcjach trzy dni, a niektórzy przyszli naprawdę z daleka.
Ile to może być to „z daleka”? Jeżeli dotarcie do pobliskich miejscowości, aby zakupić chleba było problemem (bo tak sugeruje sam Jezus), może to oznaczać, że byli oni oddaleni od cywilizacji na ponad dzień drogi, czyli ok. 20-40 km.
To na tyle dużo, aby poczuć izolację od świata, od swoich codziennych problemów, nawyków i zwyczajów. Również od ludzi, z którymi się mieszka i pracuje. I kiedy wrócili oni w końcu po trzech dniach intensywnych nauk Jezusa i czasu spędzonego we wspólnocie uczniów, musieli być inni.
REKOLEKCJE DOBRA RZECZ!
To jest właśnie fenomen rekolekcji, kiedy to człowiek oddala się od swojej codzienności, po to aby potem inaczej funkcjonować w tym samym świecie. Z głębszą motywacją do wypełniania Ewangelii, z lepszym rozumieniem spraw Bożych i ludzkich, z nowymi siłami. Z pewnym właściwym dystansem do rzeczywistości, aby nie uciekać od świata, ale mądrze korzystać z niego dla osiągnięcia ostatecznego celu naszego życia.
Dlatego warto raz na jakiś czas zrobić sobie takie rekolekcje, jakie przeżył tłum z dzisiejszej Ewangelii. Oddalić się od domu na taką odległość, by nie kusiło powrócić tam po chleb w każdej dowolnej chwili i znów zanurzyć się w codzienności.
MODLITWA OSOBISTA = PRAWIE JAK CODZIENNE REKOLEKCJE
Być może nie każdy jednak ma możliwość wyjechania raz na jakiś czas na rekolekcje. Możemy jednak – i jest to na ogół kwestia priorytetów i odpowiedniej organizacji czasu, a nie braku możliwości – walczyć o to, by robić sobie pewną namiastkę rekolekcji poprzez dobrą codzienną modlitwę osobistą.
Taka modlitwa zakłada pewne oddalenie się od swoich spraw, może nawet wyciszenie telefonu i ograniczenie zbędnych bodźców. J
Jedną z pierwszych pokus, jakie wtedy włączają się nam, jest to, że mam tyle spraw na głowie, których nie mogę ot tak zostawić. Czyżby? Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że wszyscy, którzy poszli za Jezusem, nie musieli się martwić o ich przyziemne sprawy, bo nawet kiedy zabrakło im jedzenia, Jezus wraz z Apostołami się o to zatroszczył.
Oznacza to, że jeżeli na czas modlitwy oddalisz się od swojego codziennego na tyle daleko, byś mógł z całą uwagą skupić się na Bogu, możesz być niemal pewny, że Bóg się wtedy zajmuje twoimi sprawami. Nie martw się o nie – skup się na Bogu. To nie znaczy oczywiście, że nie wolno mi o nich myśleć, bo pewnie tak się też nie da. Chodzi bardziej o to, by poddawać je Bogu – jeśli takie myśli się pojawią, przeżywać je razem z Nim, a nie, by co chwilę spoglądać na telefon, czy ktoś dzwoni lub martwić się na wyrost, co to będzie jak mnie przez chwilę nie ma.
Zaryzykujesz dziś takie domowe rekolekcje z Jezusem?