Ewangelia (J 2, 1-11)
Wesele w Kanie Galilejskiej
Słowa Ewangelii według świętego Jana
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.
A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli.
A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”.
Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Komentarz
ŁASKA I CUD PRZEMIANY
NASZ NIEWIELKI WKŁAD
Uznania swoich braków/słabości – gdyby weselnicy uczciwie nie stwierdzili, że nie mają wina, nie byłoby cudu. Mogliby przecież nie uwierzyć staroście i dalej świetnie się bawić, a potem niemiło się zaskoczyć. Wino=szczęście. Można żyć przecież bez szczęścia, ale mówić sobie, że jest inaczej. Pragnienia zmiany – Bóg nikogo nie przymusza do nawrócenia. Choć Jezus wydał konkretne polecenia sługom, mogliby tego nie wykonać. Zawsze można zostać ze swoimi brakami i nie walczyć o coś więcej. Uwierzenia, że zmiana jest możliwa – ponieważ do tej pory nikt nie widział jeszcze żadnego cudu dokonanego przez Jezusa, polecenia które wydawał słusznie mogły wydawać się sługom nierealne i niedorzeczne. Kim On jest, że niby potrafi przemienić wodę w wino? Podobnie i w naszym życiu ten pierwszy raz, gdy liczymy na interwencję Jezusa może nie być łatwy. Trzeba w to naprawdę uwierzyć. Bóg jednak i tu daje łaskę, abyśmy nie musieli tego robić wyłącznie o własnych siłach. Oczekiwania na cud, po tym jak uwierzyliśmy – nie wiemy, w którym dokładnie momencie woda stała się winem. Słudzy mieli po prostu pójść ze stągwiami z wodą do Starosty, wierząc, że ta woda w którymś momencie stanie się winem. I to jest też trudne, ponieważ Pan Bóg lubi przychodzić ze swoją interwencją „na ostatnią chwilę”, abyśmy nie mieli wątpliwości, że to On.